26 okt 2014
week 71: 17 t/m 23 oktober
Op 17 oktober zijn Laura en ik een uurtje bij Bas op de Peuterspeelzaal gebleven tijdens het koffie-uurtje. Laura wilde alleen maar op schoot zitten. Toen we weer thuis waren, heeft Laura een halve banaan gegeten (normaal eet ze altijd een hele) en toen heb ik haar maar in bed gelegd; ze was niet fit, voelde warm aan en had wat rode uitslag op haar buik en rug. We hebben op de fiets Bas gehaald en na de boterham is Laura weer naar bed gegaan. Ook de rest van de middag was Laura erg hangerig. Ze heeft een tijdje met mij op de bank gelegen en daarna met Mark. Bij het avondeten moest ze steeds huilen en ze heeft overgegeven. Toen ze weer gekalmeerd was, heb ik haar naar bed gebracht. Ze had toen 39,0. De uitslag was niet meer zo erg. Op 18 oktober had Laura maar 35,4 toen ze wakker werd. Ze maakte geen zieke indruk meer en heeft gewoon gegeten, gedronken en gespeeld. Toen ik haar voor haar middagdutje in bed legde, had ze 36,4. ‘s Morgens kwamen tante Monique, oom Anton, Esther en Lars om Pluisje te brengen; die komt hier een weekje logeren. Laura zegt steeds “Uis”. ’s Avonds zijn we gaan eten met opa en oma Van Aerle, tante Maartje, oom Tom en Eline en tante Willeke en oom Arjan. Later op de avond werd Laura toch weer wat hangerig en voelde ze wat koortsig aan. Met haar blauwe plekken op haar wang en voorhoofd, toch weer 2 siepogen en een snotneus zag ze er niet heel charmant uit…
Op 19 oktober zijn we laat in de middag bij opa en oma Van Mierlo op bezoek geweest. We hebben samen frietjes gegeten en daarna hebben we tante Betty en ome Jan nog even gezien. Toen we thuis waren, hebben Bas en Laura in bad gespeeld.
Laura was niet fit op 20 oktober. Na het ontbijt had ze wat melk overgegeven en bleef ze maar huilen. Ook als ik haar vasthield en met haar rondliep, bleef ze huilen. Omdat ik niet meer wist wat ik nog voor haar kon doen, heb ik haar maar in bed gelegd in de hoop dat ze zou gaan slapen (ze huilde alleen maar, ik kon haar niet troosten en ze leek moe). Omdat ze niet wilde gaan slapen en ze nadat haar muziekje was afgelopen nog steeds huilde, ging ik even bij haar kijken en toen had ze flink overgegeven. Alles zat onder: de deken, het matras, haar slaapzak, haar pyjama, het ledikantje. Gelukkig hadden we het matrasje van Bas zijn ledikantje nog en dat heb ik van zolder gehaald. Ze heeft toch nog even geslapen. Na de lunch huilde ze nog steeds veel, maar gelukkig heeft ze toen niet meer overgegeven. Na haar middagdutje voelde Laura zich weer beter. Ze heeft fijn gespeeld en bij het avondeten heeft ze normaal gegeten.
Op 21 oktober ging het weer helemaal goed met Laura. Wel hebben Bas en Laura ’s nachts veel gehoest.
Laura en Bas hebben op 22 oktober uitgeslapen tot 09.00 uur. Na het ontbijt zijn we boodschappen gaan doen en daarna zijn we bij opa en oma Van Aerle op bezoek geweest. Tante Maartje en Eline waren er ook. Laura heeft met de poppen gespeeld, met tante Maartje gedanst en gezellig op schoot gezeten en we hebben met zijn allen geluncht.
Op 23 oktober hebben Bas en Laura weer lekker uitgeslapen, wat niet erg was na alweer een vermoeiende nacht waarin we weinig geslapen hebben door het hoesten van Bas. ’s Middags hebben we even lekker een frisse neus gehaald: we zijn in de tuin gaan schommelen, hebben op de trampoline gesprongen/gerend en hebben de vissen gevoerd.
Laura zegt “uis” tegen Pluisje, “nijn” tegen haar konijntje en na het avondeten “noon” (Danoontje). Het begint langzaam ergens op te lijken met praten ;-). Ook zegt ze “hap” en dan wil ze een hapje van mijn boterham of yoghurt en “toooo” tegen de auto’s.
